ΙΩΑΝΝΑ ΛΙΟΥΤΣΙΑ / IOANNA LIOUTSIA
ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ PERFORMANCE
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ
Περφόρμανς διαμαρτυρίας απέναντι στην πολιτική κατάσταση και την κυβέρνηση, μία εβδομάδα πριν τον 2ο γύρο των εκλογών.
19.06.23, Πλατεία Συντάγματος
ΠΡΟΣ/ΦΥΓΗ
ΠΡΟΣ/ΦΥΓΗ
Σύλληψη – Κείμενο – Επιτέλεση: Ιωάννα Λιούτσια Ioanna Lioutsia
Ενδυματολόγος: Χριστίνα Θαλασσά
Σύμβουλος ιστορικής έρευνας: Γιάννης Στάμος
Κατασκευή κοστουμιού: Μαρία Βαρδάκη
Σχεδιασμός αφίσας: Μαριλένα Λιακοπούλου
Η ομάδα ευχαριστεί τον Thanasimos (Νίκος Χατζής) για την ευγενική παραχώρηση του
τραγουδιού του «Πρόσφυγας» και τον Γιάννη Βαρβαρέσο για τη βοήθειά του καθ’ όλη τη
διάρκεια της δημιουργίας της παράστασης.
Μία συμμετοχική δράση που αναδεικνύει την προσωπική αφήγηση ως κομμάτι της Ιστορίας. Μία δραματουργία του τραύματος, όπου τα γεγονότα γίνονται συναίσθημα. Με αφετηρία τις αφηγήσεις της προσφυγικής κατάστασης σε κάθε εποχή και τις αναμνήσεις τους, δημιουργούμε μαζί με τους συμμετέχοντες-θεατές μια αλλιώτικη ανα-παράσταση συλλογικής μνήμης όσων πιστεύουμε πως ανήκουν στο παρελθόν, αλλά έχουν αφήσει τα σημάδια τους στη ζωή μας. Μια αφορμή να στρέψουμε το βλέμμα μας, όχι πίσω ή μπροστά, αλλά γύρω μας.
Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης - Casa Bianca, 21 kai 22 Απριλίου 2023, Ανοιχτή Θεατρική Σκηνή της Πόλης 2023, Δήμος Θεσσαλονίκης
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - ΕΚΔΟΧΗ ΑΘΗΝΑ
Στο πλαίσιο του finissage της έκθεσης "Minor Inconveniences" (επιμ. Γρηγορία Βρυτιά), TAF Gallery, 11.09.22
Μία εγκλωβισμένη σε λόγια, σκέψεις, πράξεις γυναίκα προσπαθεί να μας μιλήσει.
Τι προσπαθεί να μας πει; Τι είναι εκείνο που δεν θέλει να ξεχάσουμε;
Μπορεί να έχει τον δικό της λόγο και να αποφασίσει μόνη της για τον εαυτό της;
Μία performance για τις πολλαπλές κοινωνικές ταυτότητες και θεάσεις της γυναίκας, τις γυναικοκτονίες και την ανάγκη να νιώσεις κάπου, κάπως ελεύθερη και ασφαλής.
Να νιώσεις ο εαυτός σου.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - ΕΚΔΟΧΗ ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Μία γυναίκα - ζωντανό γλυπτό κινείται ανάμεσά μας και προσπαθεί να μας μιλήσει, παρά τα δεσμά που τη δένουν.
Τι προσπαθεί να μας πει;
Μπορεί να έχει τον δικό της λόγο και να αποφασίσει μόνη της για τον εαυτό της;
Μία performance για τις πολλαπλές κοινωνικές ταυτότητες και θεάσεις της γυναίκας, τις γυναικοκτονίες και την ανάγκη να νιώσεις κάπου, κάπως ελεύθερη και ασφαλής.
Να νιώσεις ο εαυτός σου.
26/08/22
ΑΓΡΥΠΝΙΑ, ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
Η Αγρυπνία είναι ένα έργο σύγχρονης δραματουργίας που βασίζει την πλοκή και τη γλώσσα του σε πέντε ερωτικά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: «Έρως στα χιόνια», «Το καμίνι», «Αγάπη στον κρεμνό», «Αμαρτίας φάντασμα» και «Θέρος-Έρος». Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη και τα Γιαννιτσά και έρχεται τώρα στον χώρο όπου ο Αλ. Παπαδιαμάντης πέρασε ένα μέρος από τη ζωή του τη δεκαετία του 1880, συγγράφοντας σημαντικό μέρος του έργου του.
Πληροφορίες:
Πότε: Παρασκευή 17/6 & Σάββατο 18/6 στις 19.30
Πού: Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων, Ψυρρή
[φωτ. Γιάννης Καρούνης]
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ - ΕΚΔΟΧΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΙΙ
Στα πλαίσια του 4ου Art Against Fascism Festival στον Πολυχώρο WE.
Μία γυναίκα - ζωντανό γλυπτό κινείται ανάμεσά μας και προσπαθεί να μας μιλήσει, παρά τα δεσμά που τη δένουν.
Μία περφόρμανς για τις πολλαπλές κοινωνικές ταυτότητες και θεάσεις της γυναίκας, τις γυναικοκτονίες και την ανάγκη να νιώσεις κάπου, κάπως ασφαλής.
27/05/2022
ΕΊΜΑΣΤΕ ΠΆΤΣΙ
Αγόρια και κορίτσια παίζουνε χωριστά;Δεν είναι όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά;
«Είμαστε Πάτσι» του Volker Ludwig, μια κωμωδία με θέμα την ισότητα των φύλων και τις έμφυλες διακρίσεις για ανθρώπους από 6 ετών.
Από την Κυριακή 16/10 στο Σύγχρονο Θέατρο_official στον Κεραμεικό.
Συντελεστές:Κείμενο: Volker LudwigΔιασκευή του έργου: Συντεχνία του Γέλιου Σκηνοθεσία: Vassilis Koukalani Τραγούδια: Annie Theochari, Χαρά ΓιαννούλαΜουσική επιμέλεια/ ενορχήστρωση: Kostas Nikolopoulos Συνεργάτης σκηνοθεσίας: Ιωάννα ΛιούτσιαΕικαστική επιμέλεια: 2yolk Branding & Design AgencyΣκηνικά, κουστούμια: Georgia Bourda Φωτισμοί: Γιώργος ΑγιαννίτηςΚίνηση: Margarita Trikka Σχεδιασμός θεατροπαιδαγωγικού εργαστηρίου: Despoina Mitsiali, Ιωάννα Λιούτσια
Ηθοποιοί: Mikes Glykas, Βασιλική Διαλυνά, Mariela Doumpou,Fotis Lazarou, Christina Marianou,Antonis Christou
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / ΕΚΔΟΧΗ PRINCETON
Το σώμα που φοβάται
Το βλέμμα που έχει μάθει να μη γυρίζει να κοιτάξει
Τα αυτιά που εκπαιδεύθηκαν να ακούνε βήματα από μακριά
Τα πόδια που κοφτά, ασθματικά, γρήγορα προσπαθούν να μην προδώσουν τον φόβο
Τα χέρια που κρατάνε τα κλειδιά σε στάση μάχης και σχηματίζουν ένα νούμερο στο κινητό
Αυτό ήταν, είναι, αλλά δεν θα είναι πια, μία γυναίκα.
*Στην Ελλάδα, τη χώρα μου, τον τελευταίο χρόνο έγιναν 15 φόνοι γυναικών*
The body that’s afraid
The eyes that have learnt not to look behind
The ears that have been trained to hear footsteps from afar
The legs that hastily, asthmatically, quickly try not to betray the fear
The hands that hold the keys in a fighting position and dial a number on the phone
That was, is, but will no longer be, a woman.
* In Greece, my home country, 15 women have been murdered this year*
Performance στο Princeton University, 09.12.21
EVERY DAY IS WOMAN'S DAY / FLORENCE VERSION
XIII FLORENCE BIENNALE 2021
23&24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021
Η περφόρμανς Κάθε μέρα είναι μέρα της γυναίκας είναι ένα έργο που σχεδιάστηκε
πάνω στα θέματα της γυναικείας ταυτότητας σήμερα και που προσπαθεί να ανιχνεύσει τις
διαφορετικές προσεγγίσεις και τις αντιμαχόμενες ιδέες και οπτικές που κατακλύζουν τις
γυναίκες και στις οποίες καλούνται να ισορροπήσουν, να αντιμετωπίσουν ή και να
υπερασπιστούν.
Τα βασικά μου ερωτήματα είναι: ποια είμαι; πώς μαθαίνω τι είναι αυτό που θέλω; είναι
δικά μου τα θέλω μου; ποιοι μου λένε πώς να συμπεριφερθώ; έρχεται σε αντίθεση η
εμφάνιση με τα πιστεύω μου; Και τελικά, είμαι εγώ;
Σ’ όλα αυτά τα ερωτήματα, η προτεινόμενη περφόρμανς προσπαθεί να δώσει έδαφος να αναπτυχθούν μέσα από μια διαλεκτική διερεύνηση της Στάσης μας απέναντι στον εαυτό μας και στον κόσμο. Ενίοτε και της αντίστασής μας σ’ αυτόν.
Artistic Statement:
Απηχώντας τον στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη «όρθιοι και μόνοι μες στην τρομερή ερημία του πλήθους» δύο είναι οι βασικοί άξονες πάνω στους οποίους κινείται το καλλιτεχνικό μου έργο (σε όποια έκφανση κι αν εμφανίζεται): οικειότητα και τρυφερότητα. Οι δύο αυτοί άξονες συνενώνται ίσως στην έννοια της επικοινωνίας, της απωλεσθείσας επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων με τρόπο άμεσο, χειρόγραφο και χειροπιαστό (στοιχεία που συνήθως χρησιμοποιώ στα έργα μου). Με καθημερινά υλικά, αντικείμενα ευρείας χρήσης, κείμενα από διάφορα συγκείμενα προσπαθώ να χτίσω έναν κόσμο που ο άνθρωπος δεν θα νιώθει ξένος, δεν θα νιώθει ότι διώκεται από αυτόν. Έναν κόσμο ασφάλειας κι εμπιστοσύνης μέσα στο εκάστοτε έργο. Ότι κάποτε τα πράγματα θα μπορούν να γίνουν – ή να τα κάνουμε εμείς να γίνουν - φυσικά. Αντλώ την έμπνευσή μου από βιωμένες εμπειρίες, δικές μου ή άλλων. Κάθε τι που συζητώ, μια ονειροπόλησή μου του τι θα γινόταν αν…, οτιδήποτε μπορεί να με συγκινήσει, εγγράφεται μέσα μου ως βίωμα – ανεξάρτητα ποιος το έχει ζήσει ή ποιος το έχει σκεφτεί και μέσω αυτών των βιωμάτων προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω τη θέση μίας γυναίκας της γενιάς μου στον κόσμο όπως τώρα διαμορφώνεται, ταυτόχρονα καινούριος αλλά με όλα τα κατάλοιπα του παρελθόντος- με ένα διάλογο ανάμεσα στο προσωπικό βίωμα και το συλλογικό. Το αέναα προσδοκώμενο μέλλον της γενιάς μου όπως συνδέεται άμεσα και συγκινησιακά με ένα (μη) απωθημένο παρελθόν.
A BELOVED ENEMY
international public space performance –A Beloved Enemy. Collaboration: Studio Teatar & Loop in the frame of The Ways of the Heroes project, supported by Creative Europe. Drawing inspiration from Ibsen’s masterpiece “An Enemy of the People”, ttackles social and environmental issues that are relevant today as they were 140 years ago.
Zenica (Bosnia and Herzegovina), a city faced with numerous environmental challenges today.
Scores&workshop: Charis Pechlivanidis & Thomas Steyaert
13.7.21
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / ΕΚΔΟΧΗ ΛΑΡΙΣΑΣ
Η performance «ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / εκδοχή Λάρισας» είναι ένα έργο που ανιχνεύει τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τις αντιμαχόμενες ιδέες και οπτικές που κατακλύζουν τις γυναίκες και στις οποίες καλούνται να ισορροπήσουν, να αντιμετωπίσουν ή και να υπερασπιστούν.
Θέτοντας βασικά ερωτήματα όπως: ποιά είμαι, πώς μαθαίνω, τί είναι αυτό που θέλω; είναι δικά μου τα θέλω μου, ποιοί μου λένε πώς να συμπεριφερθώ, η περφόρμανς θέλει να δώσει έδαφος σε μια διαλεκτική διερεύνηση της Στάσης μας απέναντι στον εαυτό μας και στον κόσμο.
Ενίοτε και της αντί – Στασής μας σ’ αυτόν.
6ο Open Nights Festival, Στάση Δικαστικού Μεγάρου και διαδρομή, Λάρισα, 16.06.21
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ / ΕΚΔΟΧΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Περιγραφή σύντομη:
Μία γυναίκα καθισμένη στη Στάση διαβάζει τη «Γυναίκα στο Βασίλειό της». Από το ηχείο ακούγονται φεμινιστικές θεωρίες, ενώ εκείνη αμπαλάρει τον εαυτό της. Τα λόγια μπλέκονται, δυο τριαντάφυλλα δεμένα στους καρπούς της τη ματώνουν, φορτωμένη όλα τα βάρη και με δυσκολία να περπατήσει λόγω του αμπαλάζ, αποχωρεί.
Artistic Statement:
Η περφόρμανς Κάθε μέρα είναι μέρα της γυναίκας είναι ένα έργο πάνω στα θέματα της γυναικείας ταυτότητας σήμερα, ανιχνεύοντας τις αντιμαχόμενες ιδέες τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν ή να υπερασπιστούν, κάποτε και να ισορροπήσουν σ’ αυτές, οι γυναίκες. Πρόκειται για μία διαλεκτική διερεύνηση της Στάσης μας απέναντι στον εαυτό μας και στον κόσμο. Ενίοτε και της αντί – στασής μας σ’ αυτόν.
Θεσσαλονίκη, 25/05/21
ΠΆΡΕ ΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΈΦΩΝΟ
«Δεν είναι η φωνή που κυριαρχεί σε μια ιστορία. Το αυτί είναι.»
Italo Calvino
Με σύνθημά μας αυτήν τη φράση, σας προ(σ)καλούμε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο και να μοιραστούμε ιστορίες!
Επιλέξτε ανάμεσα στις προτεινόμενες μέρες & ώρες και την προκαθορισμένη ώρα, ένας ηθοποιός θα σας καλέσει στο τηλέφωνο και θα μοιραστεί μαζί σας μια ιστορία από το παγκόσμιο δραματολόγιο ή την ιστορία κάποιου άλλου σαν εσάς.
Από 16/11/2020
akoustiko#ixzz6p6iudiHS
ΚΟΣΜΟΣ
7/11/20 στο Open Nights Festival vol.5
Ο ‘κοσμος’ είναι μια προσπάθεια επαναδιατύπωσης και επαναδιαπραγμάτευσης της κοσμολογίας και γενεαλογίας του κόσμου. Πώς όλα αυτά που έχουν ήδη συμβεί στο παρελθόν, σε μας ή σε κάποιους άλλους, μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα; Μια πορεία από το σκοτάδι, όχι προς το φως, αλλά προς την επιλογή του ατόμου να βρει ή όχι το φως, την ελευθερία, τη θέση του στον κόσμο. Η στιγμή που κύλησε κι έγινε χρόνος είναι η ροή που καταλήγει σ’ εμάς, γινόμαστε για λίγο εμείς ο χρόνος κι έπειτα η ροή μας προσπερνά κι σημαίνει γι’ άλλους ζωή και γι’ άλλους θάνατο.
Στην ηχητική εγκατάσταση που συνδοεύει την περφόρμανς ακούγονται οι φωνές των: Μπρικένα Γκίστο, Βάνιας Μηνασίδου, Ηλία Παπαδόπουλου, Χάρη Παπαδόπουλου, Κωστή Ραμπαβίλα, Φιλιώς Τσομπανίδου και η πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Νίκου Μπούμπα.
Η ΑΌΡΑΤΟΙ ΠΌΛΗ
«η αόρατΟΙ πόλη» - περφόρμανς
Χώρος: πόλεις Θράκης, Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας
«Η πόλη δεν αφηγείται το παρελθόν της, αλλά το εμπεριέχει όπως ένα χέρι τις γραμμές του» - Italo Calvino
Μέσα από ένα παιχνίδι με τους περαστικούς στις κεντρικές πλατείες επαρχιακών πόλεων, η ιστορία του ενός οδηγεί στον άλλον, τα τοπόσημα μιας πόλης συνδέονται με αόρατο νήμα με τα τοπόσημα μιας άλλης, τα γράμματα του ενός σαν γύρη φτάνουν σε κάποιον που δεν θα γνώριζε ποτέ. Η αλυσίδα των performance ξεκίνησε στις 09.01.2020 από την κεντρική πλατεία της Ξάνθης.
Ιανουάριος - Μάρτιος 2020
ΓΟΡΓΟΝΕΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ Ν' ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
Μια διαδικτυακή συγχρονική performance
Τρεις γυναίκες, η κάθε μία από το σπίτι της, συνδέονται με το κοινό και το καλούν στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος άλλου μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, ενός κόσμου άλλου μέσα στον δικό τους, εν τέλει μιας ζωής άλλης μέσα σε αυτή που ζουν.
Ο χορός, τα εικαστικά και το θέατρο συνδέουν το γραπτό κείμενο με τη θεατρική πράξη και την υλοποίησή του στη συνθήκη που διανύουμε.
Η χορεύτρια Dominiki Vagiati, η εικαστικός Theoni Karakantzou και η ηθοποιός Ioanna Lioutsia, με κείμενα κι αισθήματα από το βιβλίο "Χαμογελάνε οι Τζοκόντες;" (συλλογικό έργο της ομάδας Περιπλανώμενοι Σαββατιανοί, εκδ. Οδός Πανός 2019) δημιούργησαν εν μέσω καραντίνας την performance «Γοργόνες ή θάνατος είναι να μην μπορείς ν’ αγγίξεις τον άλλον» και την παρουσιάζουν στο μέρος όπου γεννήθηκε κι εξελίχθηκε: την πλατφόρμα του zoom.
Την performance θα ακολουθήσουν ομιλίες των Άρη Στυλιανού- πρόεδρος τμ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, Χρύσας Σάγου - προσωποκεντρική θεραπεύτρια, Μαΐτας Χατζηϊωαννίδου -σχεδιάστρια και μέλος της ομάδας Loopo Studio και Αναστάσιου Καραδέδου- πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης και ψυχαναλυτής, σχετικά με την τέχνη και τον πολιτισμό στις νέες συνθήκες που αναδύονται -εξαιτίας του Covid-19, την εκ νέου νοηματοδότηση του σπιτιού με τη συμπερίληψη δημόσιων λειτουργιών και χρήσεων σε αυτό, τα μέσα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τη ζωή και το θάνατο.
Το κοινό καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης θα μπορεί να απευθύνει ερωτήσεις (στην επιλογή Q&A) στους ομιλητές/τριες και τις περφόρμερ, που θα απαντηθούν στο τέλος.
11/06/2020
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΙ
Το – ίσως και όχι τόσο μακρινό – έτος 1825, μία αγέλη σκύλων που κατοικεί στο Μεσολόγγι αρχίζει να καταλαβαίνει πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Το φαγητό λιγοστεύει, οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, ο ουρανός είναι γκρίζος. Κανείς δεν μπορεί να μπει ή να βγει από την πόλη. Οι σκύλοι καλούνται να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, να χαράξουν τη δική τους πορεία προς την ελευθερία.
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ράπτης
ΑΓΡΥΠΝΙΑ, ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
Η Αγρυπνία είναι ένα έργο σύγχρονης δραματουργίας που βασίζει την πλοκή του και τη γλώσσα του σε πέντε ερωτικά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Έρως στα χιόνια, Το καμίνι, Αγάπη στον κρεμνό, Αμαρτίας φάντασμα και Θέρος Έρως.
Ταυτότητα παράστασης:
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ιωάννα Λιούτσια
Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Χριστίνα Θαλασσά
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Πάνος Τσαμουράς
Παραγωγή: Δρώσα Τέχνη
Στο ρόλο της Μαχώς: Αναστασία Χατζηλιάδου
Από 27 /10/ 2019 Γιαννιτσά
Φεβρουάριος 2020 Alte Fablon, Θεσσαλονίκη
Μάρτιος 2021 Διαδικτυακή Ανοιχτή Σκηνή - Θεατρικές Φωνές της πόλης 2021 (Δ.Θεσσαλονίκης)
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΓΕΝΟΣ - OEDIPUS GENUS
Εργαστηριακή παράσταση πειραματικού χαρακτήρα στα πλαίσαι της 3ης Συνάντησης Νέων Καλλιτεχνών ΝΑ Ευρώπης, ΚΘΒΕ 2019. Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Γεωργούλας- Έλλη Κατωδρύτου. Aπόδοση κειμένου στα νέα ελληνικά: Ιωάννα Λιούτσια. Εμψύχωση κούκλας: Ελένη Γιαννούση. Με τη συμμετοχή ενός πολυεθνικού θιάσου από έξι χωρες.
Παίζουν: Παναγιώτης Γεωργούλας, Ελένη Γιαννούση, Έλλη Κατωδρύτου, Ιώαννα Λιούτσια, Μυρτώ Μακρή, Ορέστης Παλιαδέλλης, Anna Paol Trevenzuoli, Ekaterina Lyuobimova, Denislav Yanev, Marko Nedeljkovic, Milan Dimic, Miroslav Sinkic
ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Μάνη, 1826. Στην κακοτράχαλη μα όμορφη Μάνη, η επανάσταση έχει πια τελειώσει και οι Λύκοι – κάτοικοι της περιοχής απολαμβάνουν πλέον την ελευθερία τους. Σύντομα, φτάνει στον τόπο τους ο Περικλής, ένας σκύλος που κατάφερε να διαφύγει από το στενά πολιορκημένο Μεσολόγγι. Ζητάει άσυλο στη Μάνη κι ελπίζει πως θα καταφέρει να φέρει και τους φίλους του στον τόπο αυτό όπου ο πόλεμος έχει σταματήσει. Τώρα, μένει οι Λύκοι να αποφασίσουν εάν θα βοηθήσουν τον Περικλή και τους άλλους Σκύλους στην προσπάθειά τους να ζήσουν σε έναν τόπο ειρηνικό.
Το ΚΘΒΕ στην εκπαίδευση
Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Ράπτης
Θεατροπαιδαγωγός: Ιωάννα Λιούτσια
Παίζουν: Ηλέκτρα Γωνιάδου, Ανδρέας Λαμπρόπουλος, Γιώργος Σοφικίτης
WATEROIL TRUST
Περφόρμανς στα πλαίσια του Δείπνου της Άνοιξης 2019- στη γειτονιά της Αλεξάνδρου Σβώλου.
Θέλεις νερό ή πετρέλαιο;
Θέλεις οξυγόνο ή πετρέλαιο;
Θέλεις το σπίτι σου ή πετρέλαιο;
Περφόρμανς ευαισθητοποίησης σχετικά με την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΤΟ ΚΘΒΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Το – ίσως και όχι τόσο μακρινό – έτος 1825, μία αγέλη σκύλων που κατοικεί στο Μεσολόγγι αρχίζει να καταλαβαίνει πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Το φαγητό λιγοστεύει, οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι, ο ουρανός είναι γκρίζος. Κανείς δεν μπορεί να μπει ή να βγει από την πόλη. Οι σκύλοι καλούνται να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, να χαράξουν τη δική τους πορεία προς την ελευθερία.
Μέσα από τις τεχνικές του Εκπαιδευτικού Δράματος προσεγγίζεται η Πολιορκία του Μεσολογγίου και η ηρωϊκή έξοδος των κατοίκων του, από μια διαφορετική από τη συνήθη οπτική, από την οπτική των ζώων – κατοίκων της πόλης. Τα παιδιά υπό την καθοδήγηση των ηθοποιών – εμψυχωτών αναλαμβάνουν ρόλους, καλούνται να πάρουν αποφάσεις, συμμετέχουν ενεργά στην εξέλιξη της δράσης και προσεγγίζουν “δύσκολα” θέματα μέσα από την ασφάλεια και την απόσταση που παρέχει το φανταστικό δραματικό πλαίσιο.
Στόχος του συγκεκριμένου Εκπαιδευτικού Δράματος είναι η εμβάθυνση σε έννοιες που αφορούν την αλληλεγγύη, τη διαμόρφωση της ατομικότητας μέσα από τη συλλογικότητα, την ειρήνη και την ελευθερία.
Σκηνοθεσία: Ράπτης, Αλέξανδρος
Θεατροπαιδαγωγός: Λιούτσια, Ιωάννα
Οργάνωση παραγωγής: Κούτση, Χριστίνα
Ηθοποιοί
Γωνιάδου, Ηλέκτρα
Λαμπρόπουλος, Ανδρέας
Σοφικίτης, Γιώργος
ΕΡΩΤΙΚΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ
10 σκηνές, 5 γυναίκες, 5 άντρες
ανάμεσα τους ο μεσοπόλεμος
ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και τον έρωτα, αναζητούν την ευτυχία.
Πώς μπορεί όμως κάποιος να μην είναι σημείο του καιρού του;
Ένα έργο με χιούμορ, που σατιρίζει τις ανθρώπινες, ερωτικές σχέσεις καθρεφτίζοντας μια κοινωνία που καταρρέει και παρακμάζει - εν αγνοία της.
Το "Ερωτικό Γαϊτανάκι" του Αυστριακού Άρθουρ Σνίτσλερ, πρωτοκυκλοφόρησε το 1897 προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων λόγω της έντονης κοινωνικής κριτικής του αφενός, και της διάχυτης σεξουαλικότητάς του από την άλλη. Το έργο απαγορεύθηκε από τη λογοκρισία που αποκάλεσε τον Σνίτσλερ "Εβραίο πορνογράφο" . Το "Γαϊτανάκι" αποσύρθηκε από τον ίδιο σε όλες τις γερμανόφωνες χώρες γνώρισε, όμως, μεγάλη επιτυχία στην υπόλοιπη Ευρώπη και μόλις το 1982, 85 χρόνια μετά, ο γιος του συγγραφέα επέτρεψε το ανέβασμά του στις χώρες αυτές.
Συντελεστές
Σκηνοθετική επιμέλεια: Ιωάννα Λιούτσια
Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Μπουντζή, Ιωάννα Λιούτσια
Επί σκηνής οι ηθοποιοί: Δημήτρης Γούλιος, Ιωάννα Λιούτσια
Τραγουδά: Άννα Μπουντζή
Μουσικοί: Oleg Chaly (πιάνο), Κώστας Δημητριάδης (σαξόφωνο)
Για τις ανάγκες της παράστασης χρησιμοποιήθηκε η μετάφραση του κ. Πέτρου Μάρκαρη τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την ευγενική παραχώρηση.
https://www.youtube.com/watch?v=k1nHFXNrl5Q
ΚΟΣΜΟΣ, ΜΙΑ ΔΟΚΙΜΗ ΗΧΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Διπλωματική παρουσίαση σκηνοθεσίας της Ιωάννας Λιούτσια
Tμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών, ΑΠΘ
Επόπτης καθηγητής: Βίκτωρ Αρδίττης
Ο κοσμος είναι μια απόπειρα προσέγγισης του ηχητικού θεάτρου μέσα από ένα - προσφιλές στους αιώνες - αφηγηματικό υλικό, τις λίστες (καταλόγους).΄Όπως λέει ο Umberto Eco στο Η ομορφιά της λίστας: «η λίστα γίνεται ένας τρόπος για να επανεξεταστεί ο κόσμος, για να δημιουργήσουμε νέες σχέσεις ανάμεσα σε άσχετα μεταξύ τους πράγματα, σε κάθε περίπτωση, για να αμφισβητήσουμε όσα γίνονται αποδεκτά από την κοινή λογική».
Ακούγονται αποσπάσματα από τα έργα:
- Θεογονία, Ησίοδος
- Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον
- Ετυμολογίες (μερικά τέρατα), Ισίδωρος της Σεβίλλης
- Η Νέα Ατλαντίς, Φράνσις Μπαίηκον
- Ξεκινώντας απ' το Πώμανοκ, Γουόλτ Ουίτμαν
- Ελευθερία, Πωλ Ελυάρ
- Απόπειρα περιγραφής γεύματος μεταμφιεσμένων στο Παρίσι – Γαλλία, Ζακ Πρεβέρ
- Ο Ρολάν Μπαρτ από τον Ρολάν Μπαρτ, Ρολάν Μπαρτ
- Σκέψη / Ταξινόμηση (Μαύρα Στοιχεία / Περιεχόμενα), Ζορζ Περέκ
- Το Άρωμα, Πατρίκ Ζισκίντ
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Ιωάννα Λιούτσια
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση – Μείξη ήχου –
Ηχοληψία – Δημιουργία audioteaser: Νίκος Μπούμπας
Ακούγονται οι φωνές των: Μπρικένα Γκίστο, Βάνια Μηνασίδου,
Ηλία Παπαδόπουλου, Χάρη Παπαδόπουλου, Κωστή Ραμπαβίλα,
Φιλιώ Τσομπανίδου
Φωτισμοί: Γιώργος Γεωργακόπουλος
Σχεδιασμός αφίσας – δημιουργία videoteaser: Μιχάλης Γιαγκουνίδης
Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Audioart.
Ευχαριστούμε εξαιρετικά πολύ την Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, τον Ευάγγελο Μολυβιάτη, τον Σωτήρη Προέδρου, τον Νίκο Τερζόγλου και την εταιρεία παραγωγής video ARTCUT.
Οκτώβριος 2018
Θέατρο Κλειώ
Τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών, ΑΠΘ
ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
Σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία, ο Μυστικός Δείπνος έλαβε χώρα μία μέρα πριν την Σταύρωση του Ιησού. Παρόντες στο δείπνο ήταν ο Ιησούς και οι δώδεκα μαθητές του. Κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, τους έδωσε κρασί (ως το αίμα του) και ψωμί (ως το σώμα του) να κοινωνήσουν.
Κοινωνία: < αρχ. ελλ. κοινωνέω < αρχ. ελλ. κοινός
(συνώνυμα) κοινότητα, συντροφιά, εταιρία, συντροφικότητα, αδελφότητα, φιλία, άνθρωποι, κοινό, συμμαχία, ομάδα, ένωση, δεσμός, συνεταιρισμός, ομοσπονδία, ομήγυρη, συνάθροιση, όμιλος, κύκλος, σχέση, συμμετοχή.
- Ταυτότητα περφόρμανς -
Τίτλος: Μυστικός Δείπνος
Σύλληψη – Εκτέλεση: Ιωάννα Λιούτσια
Ακούγεται ένα απόσπασμα από την ποιητική συλλογή «Έγγειος» του Μιχάλη Σιώνα
(εκδ. Καπάνι, 2007)
Πότε: Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018
Πού: Αλεξάνδρου Σβώλου, κατά μήκος του δρόμου
Ώρα: 18.30 – 20.30
Izutsu
του Zeami Motokiyo
Είναι ίδιο ακόμη το φεγγάρι; Ίδια η άνοιξη όπως παλιά;
Μια επίσκεψη στο μυθολογικό τοπίο του ιαπωνικού κλασικού θεάτρου Noh.
Τόπος: Ιζονοκάμι, νότια Ιαπωνία
Χρόνος: Φθινόπωρο
Ο Zeami Motokiyo αντλεί το μυθολογικό υλικό του Izutsu από το 23ο επεισόδιο της αυτοκρατορικής ανθολογίας ποίησης Ise Monogatari (10ος αι.), η οποία αποδίδεται στον άρχοντα και ποιητή Αριβάρα Νο Ναριχίρα κι έχει ως θέμα της τους έρωτές του.
Σήμερα, ακολουθούμε τα ίχνη που άφησε η ποίηση κι ο έρωτας του Αριβάρα Νο Ναριχίρα.
Μέσα από την δραματική αφηγηματικότητα και την αφαίρεση, το Izutsu είναι ένα ποίημα για τον έρωτα, για τον χρόνο, αλλά κυρίως ένα Ποίημα για την Ποίηση.
Αφού μονάχα οι στίχοι μπορούνε τα πιο μύχια να λένε.
Παρουσίαση Σκηνοθεσία IV
Επόπτης Καθηγητής: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Δευτέρα 25 Ιουνίου στις 17.45
Τρίτη 26 Ιουνίου στις 16.45
Αίθουσα Α1, Εξαδακτύλου 8, 1ος όροφος
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ιωάννα Λιούτσια
Δραματολόγος: Κωνσταντίνος Σουλτάνης
Σκηνογράφοι – Ενδυματολόγοι: Μαρίνα Κωνσταντινίδου, Ινώ Πικιώνη
Επιμέλεια κίνησης: Μυρτώ Βασιλάκη, Ιωάννα Λιούτσια
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Παναγιώτης Τσαμουράς
Επί σκηνής: Ελεονώρα Aϊβαζίδου, Βασιλική Δελλαπόρτα, Φιλιώ Τσομπανίδου
και οι μουσικοί: Χριστίνα Μπαλή, Παναγιώτης Τσαμουράς
Φωτογραφίες: Ιωάννης Γρηγοριάδης
Σχεδιασμός αφίσας – δημιουργία trailer : Ευάγγελος Μολυβιάτης
Για τις ανάγκες της παράστασης χρησιμοποιήθηκε κυρίως η μετάφραση του Ερρίκου Σοφρά ( Το φιλιατρό του πηγαδιού, εκδόσεις Ροδακιό, 1999)
Ευχαριστούμε την Ελένη Μητρούση για τη βοήθεια στη δημιουργία των κοστουμιών, τον Δημήτρη Λ. για την παραχώρηση της σκηνικής κατασκευής και για τις τυχαίες συζητήσεις, την Αλίκη Τ. για τη στήριξη, και όλους όσοι άντεξαν την αγωνία και την γκρίνια μας.
ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ ΤΗΣ
ΣΥΛΛΗΨΗ - PERFORMER
Υπαίθρια περφόρμανς του ομώνυμου μοντερνιστικού έργου της Γερτρούδης Στάϊν, του 1913. Στόχος η έγραση πραγματικών και ουσιαστικών προβληματισμών γύρω από τη θέση της γυναίκας.
Σόλο περφόρμανς (σύλληψη, εκτέλεση, μετάφραση, μουσική σύνθεση).
Χώρος: Πεζόδρομος Αγ. Σοφίας
Χρόνος: 12.00-15.00 (η δράση επαναλήφθηκε 7 φορές κατ' αυτό το διάστημα)
https://www.youtube.com/watch?v=NNfSWmbVwKI&t=28s
3.318/510 : ΟΒΙΔΙΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Ο μύθος του Νάρκισσου και της Ηχώς παρμένος από το 3ο βιβλίο των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου. Η παράσταση συμμετείχε στο Festival Européen Latin Grec 2018 « MÉTAMORPHOSES ! »
Παρουσίαση στα πλαίσια του μαθήματος Σκηνοθεσία ΙΙΙ Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ - Επόπτης καθηγητής Βίκτωρ Αρδίττης
https://www.youtube.com/watch?v=SvZXbr6Orpo&t=659s
SILENCIO / PERFORMANCE
PERFORMER
Πρόκειται για μια απόπειρα σωματικής έκφρασης και παραστασιακής επιτέλεσης α) των φιλοσοφικών απόψεων του Γερμανού διανοούμενου Th.Adorno, όπως αυτές εκφράζονται στο έργο του Αρνητική Διαλεκτική, ότι δηλαδή “το Άουσβιτς μπορούσε να υπάρξει μέσα σε όλη την παράδοση της φιλοσοφίας, της τέχνης και των επιστημών, εκφράζει την ιδέα ότι ο πολιτισμός και το πνεύμα δεν κατάφεραν να συγκινήσουν τους ανθρώπους”, β) των αισθητικών απόψεων του D.Lynch, όπως διατυπώνονται στην ταινία του Mullholand Drive, ότι δηλαδή “it’s all an illusion, just a tape” και γ) των (αντι)θεατρικών οδηγιών του S.Beckett από το μίνιμαλ έργο του Ανάσα, ότι “η ζωή είναι μια ανάσα ανάμεσα σε δύο κλάματα… το κλάμα της γέννησης και το κλάμα του θανάτου.”
σύλληψη-σκηνοθεσία:Τ. Μποσταντζής
Venice International Experimental Art Festival 2016
Exhibition Stille, Berlin 2017
2o Kapani Project, Αγορά Καπάνι, Θεσσαλονίκη, 2017 (παράλληλη εκδήλωση του 52ου Φεστιβάλ Δημητρίων)
ΧΡΟΝΟΤΟΠΙΑ:ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ
Το κτίριο της Παλιάς Φιλοσοφικής εγκαινιάσθηκε το 1888 ως διοικητική σχολή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Από τότε, τα χρόνια πέρασαν και το κτίριο άλλαξε πολλές φορές χρήσεις ακολουθώντας πάντα την ιστορία και τα γεγονότα: άλλοτε νοσοκομείο, άλλοτε αρχηγείο των Γερμανών στο β' παγκόσμιο και άλλοτε κοιτώνας βουλγαρικών στρατευμάτων.
Με τη Χρονοτοπία επιχειρούμε ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο για να γνωρίσουμε αυτές τις λίγο πολύ άγνωστες πτυχές της ιστορίας του κτιρίου. Οι επισκέπτες – θεατές εισέρχονται στο κτίριο κατά διαστήματα και είναι ελεύθεροι να ακολουθήσουν ή όχι τη διαδρομή που θα τους προτείνουμε κατά την είσοδό τους. Μια ελεύθερη περιήγηση μέσα στην Ιστορία.
Χρονοτοπία: μια διαδρομή στην ιστορία της Παλαιάς Φιλοσοφικής
site specific performance στα πλαίσια της Φοιτητικής Εβδομάδας ΑΠΘ
Πού και πότε:
Κτίριο Παλιάς Φιλοσοφικής ΑΠΘ
Σάββατο 25 Μαϊου 2019
ώρα 12.00 – 13.00
Ελεύθερη είσοδος
Συντελεστές
Σύλληψη – Οργάνωση: Ιωάννα Λιούτσια – Κωνσταντίνος Σουλτάνης
Συμμετέχουν εθελοντικά οι: Γιώργος Αραμπατζής, Ιωάννα Λιούτσια, Ανδριάνα-Άννα Τσιότσιου
*Το παρόν εγχείρημα ξεκίνησε ως μια ιδέα στα πλαίσια του μαθήματος Δραματουργία Παράστασης ΙΙ, με διδάσκουσα την κα Παναγιώτα Κωνσταντινάκου, στο τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών, ΑΠΘ.
ΟΙΔΊΠΟΥΣ ΤΎΡΑΝΝΟΣ
Β΄ΒΟΗΘΌΣ ΣΚΗΝΟΘΈΤΗ
1η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
«ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»
«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κολοβός
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, στις 21.15
Σημείωμα σκηνοθέτη
Οιδίποδας.
Φέρελπις, νέος, χαρισματικός, με κύρος. Δεν πήρε την εξουσία με τη βία, του δόθηκε σαν έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας. Ο -τολμώ να πω- τέλειος ηγέτης.
Όταν όμως σκάψει για την αλήθεια, ξεπερνά όλα τα όρια- και τα εν δήμω και τα εν οίκω. Και σαν την βρίσκει, αναλαμβάνει την ευθύνη ολοκληρωτικά.
Το θέμα είναι αν θέλουμε τέτοιους ηγέτες. Ή ακόμα καλύτερα, αν η σύγχρονη πολιτική το επιτρέπει. Και δεν το επιτρέπει.
Αντέχουμε τέτοιους ηγέτες;
Οι σοφοί γέροντες του χορού ποιοι είναι σήμερα; Είναι όντως σοφοί ή απλά εκλέγονται ως έτσι; Όσο η τραγικότητα τους εμφανίζεται, διαλέγουν να συσπειρωθούν ή να πάρει ο καθένας τον δρόμο του;
Η παράσταση λειτούργησε σε όλη της την δίμηνη προετοιμασία ως ένα πείραμα: μια μετωπική σύγκρουση του ταχύτατου (μικρο)αστισμού μέσα στον οποίο ζούμε και της τραγικότητας που τον περικλείει.
Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΚΟΡΝΑΡΟ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ
ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ LIBRETTO
Η Αικατερίνη Κορνάρο, τελευταία βασίλισσα της Κύπρου τον 15ο αιώνα,ήταν μια συναρπαστική γυναίκα που μάγεψε μεγάλους ζωγράφους και συνθέτες με την τραγική ζωή της.
Οι εκδηλώσεις διοργανώθηκαν με αφορμή τη σπάνια παρτιτούρα της όπερας με τίτλο «Die Königin von Cypern/La Reine de Chypre» (Η βασίλισσα της Κύπρου). Στο αίθριο του Μουσείου ακούστηκαν για πρώτη φορά μετά από 200 χρόνια άριες της όπερας σε σύνθεση του Fromental Halevy που έκανε το ντεμπούτο της το 1841.
διδασκαλία: Μ. Πογατζή -Fink, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, 2016
ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ
ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΉ ΕΠΙΜΈΛΕΙΑ
Τι κοινό έχουν ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μαρινέλλα και ο Πίκος Απίκος από την Φρουτοπία; Ο Βασίλης Τσιτσάνης με τον Κάρολο Κουν και ο Μανώλης Χιώτης με την Βούλα Πατουλίδου και την ξαδέρφη του ποιητή Γεώργιου Δροσίνη;
Θα μπορούσε να λείπει η Αλἰκη;
Η Νέλα κι η Ευτέρπη, οι “ωραιότερες των Ελληνίδων”, ξεκινούν ένα κωμικό - μουσικό ταξίδι με σταθμούς σημαντικές - ή και... όχι τόσο σημαντικές - στιγμές της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Μπρίο, κέφι και ζωντανή μουσική μόλις ανοίξετε το... Τρανζίστορ!
ΤΡΑΧΙΝΙΕΣ ΣΟΦΟΚΛΗ:THE 90S PERFORMANCE
ΗΘΟΠΟΙΟΣ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ
Οι “Τραχίνιες” είναι από τα πλέον oλιγοπαιγμένα έργα του Σοφοκλή αλλά και συνολικά της αρχαίας κλασικής δραματουργίας λόγω των πολλών ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει. Η Δηϊανειρα, γυναίκα του μυθικού Ηρακλή, φιλοξενούμενη σ' ένα φιλικό σπίτι όπου την άφησε ο Ηρακλής, περιμένει τον μυθικό της άντρα. Πριν όμως αυτός επιστρέψει, της επιφυλάσσει μια έκπληξη: την εμφάνιση της νεαρής Ιόλης, με την οποία είναι ερωτευμένος ο άντρας της.
Ο έρωτας και το πάθος, αιώνια θέματα, κυριαρχούν στην τραγωδία αυτή.
H αρχαία ελληνική τραγωδία είναι κοινωνικά ουσιώδης: η κοινωνία εμφανίζεται μέσα στην τραγωδία με τόσο πιο αυθεντικό τρόπο όσο λιγότερα προμελετημένα γίνεται θέμα της.
Η σταδιακά και σταθερά οδηγούμενη παρακμή της σχέσης Δηϊάνειρας – Ηρακλή αντιπαραβάλλεται με την “χρυσή” ελληνική δεκαετία του 1990, τα ματαιωμένα όνειρά της με τα ματαιωμένα όνειρα των Ελλήνων, ένας μύθος και μια δεκαετία που ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προσδοκιών και κατέληξαν σε αυτό που ζούμε σήμερα.
Το έργο παρουσιάζεται σε πρωτότυπη μετάφραση ειδικά για την παράσταση.
Η παράσταση "Τραχίνιες Σοφοκλή: the 90's performance" αποτελεί μετεξέλιξη του project "Τραχίνιες unplugged" που παρουσιάστηκε με επιτυχία στο BIOS, στα πλαίσια του διαγωνισμού Scratch Night του Bob festival το 2015.
Σκηνοθεσία:Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
THE BOOK OF BLOOD: HUMAN WRITES
ΣΥΛΛΗΨΗ - PERFORMER
Πρόκειται για ένα project των Leibniz Art Company, σε συνεργασία με νέους καλλιτέχνες, που περιοδεύει ανά τον κόσμο διερευνώντας το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με απώτερο σκοπό να μετατρέψει το θεατή από παθητικό παρατηρητή σε ενεργητικό συμμετέχοντα των τεκταινομένων.
Συμμετοχή στο 50ό Φεστιβάλ Δημητρίων
ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ - ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
Η ιδέα της παράστασης εντοπίζεται στο "ζωντάνεμα" παραστάσεων που εικονίζονται σε αρχαία ελληνικά αγγεία που έχουν διασωθεί. Καθένα από τα "ζωντανέματα" αυτά, "ντύνεται" με το αρχαίο κείμενο (πρωτότυπο ή μετάφραση), το οποίο διηγείται την ιστορία του αγγείου.
Χαρακτηριστικό της παράστασης είναι ότι αφηγείται τις ιστορίες του χώρου όπου τελείται.
Φεστιβάλ Αισχυλείων 2015 & Πανθεσσαλικό ιερό Ιτωνίας Αθηνάς, Καρδίτσα 2014
Σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ - ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Ο Άλλος είναι ο τρόπος μας για να υπάρχουμε, και ταυτόχρονα η πιο αδιάσειστη απόδειξη που
έχουμε. Στο πρώτο σημάδι αμοιβαιότητας που μας δίνει ο Άλλος, επενδύουμε όλη τη φυσική μας
ορμή για ζωή, χωρίς μέτρο. Ζούμε μόνο για τον Άλλον και χάρη στον Άλλον. Τα δίνουμε και τα
παίρνουμε όλα: την ασφάλειά μας, τα σχέδιά μας, τις ελπίδες και τις αναμνήσεις μας. Είμαστε
έτοιμοι για όλα, ακόμη και για το θάνατο για χάρη του Άλλου.
Τον κεντρικό άξονα χτίζουν όλα εκείνα που θεωρούμε μικρά αλλά αποδεικνύονται καθοριστικά για
την ζωή μας, όπως η παγίδευση ανάμεσα στην παιδικότητα και την ενήλικη ζωή, η καταπίεση από
το οικογενειακό περιβάλλον, ο φόβος να εκφραστούμε για να μην μας κρίνουν. Όλα αυτά είναι που
οδηγούν τελικά τον Α ( οι χαρακτήρες του έργου δεν έχουν όνομα) στο ψυχιατρείο.
Πρόκειται για ένα έργο ποιητικό, με ρεαλιστικά και βιωματικά στοιχεία. Ένα έργο, που όπως θα
έλεγε και ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ανήκει στην “μικρή, καθημερινή τέχνη” , που ακριβώς λόγω
αυτού του προσωπικού – όχι όμως εξομολογητικού – χαρακτήρα της, μπορεί δυνάμει ν' αποκτήσει
καθολικές διαστάσεις.
Το έργο απέσπασε το Β' βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου από το ΔΗΠΕΘΕ Β.Αιγαίου (2014)
Σκηνοθεσία:Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
ΑΝΑΣΑ/ΜΠΕΚΕΤ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Faint light on stage. Rubbish. No Verticals. All scattered and lying.
Faint brief cry. Breath. Silence
Η ΑΝΑΣΑ είναι το πιο σύντομο έργο του Σάμουελ Μπέκετ (διαρκεί 25 δευτερόλεπτα), γραμμένο το 1969, ύστερα από προτροπή του λογοτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου του Λονδίνου Kenneth Tynan. O Tynan ζήτησε από τον Μπέκετ να γράψει ένα σύντομο σκετς με θέμα τον έρωτα, με σκοπό να το συμπεριλάβει στην πρωτοποριακή επιθεώρηση με τίτλο «Oh Calcutta!». O Mπέκετ απάντησε μ’ ένα ντελίριο μινιμαλισμού, στέλνοντας την Ανάσα πάνω σε μια ταχυδρομική κάρτα.
Σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Πέντε γυναίκες κάτω από το βαρύ πένθος που τους επέβαλλε η σκληρή συντηρητική και τυραννική μητέρα τους, μέσα στην αποπνιχτική ατμόσφαιρα μιας σκληρής και κλειστής κοινωνίας, αγωνιούν, ερωτεύονται, ζηλεύουν, ονειρεύονται και υπάρχουν, μόνο πίσω από ερμητικά κλειστά παράθυρα και τραβηγμένες κουρτίνες.
Πίσω από τον ψηλό τοίχο ενός σπιτιού. Καταδικασμένες στην αφάνεια στη σιωπή και στη τραγωδία. Γυναίκες γεμάτες ζωή που μαραίνονται σαν λουλούδια σε σκοτεινό δωμάτιο. Ζωές υποταγμένες στις κοινωνικές προκαταλήψεις και υπόδουλες σε μια ανδροκρατούμενη πραγματικότητα.
Η λογοκρισία και η δικτατορία εντός. Και έξω από το βυθισμένο στο πένθος σπίτι, όλη η ανδαλουσιανή ζωή να ξεχύνεται με ορμή, με ήχους, γέλια, δέντρα, χωράφια, φωτιές, καντάδες, έρωτες και πάθη.
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ DADA
PERFORMER - ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΉ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΊΑ
Το Νταντά υπήρξε καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε μέσα στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο στις εικαστικές τέχνες, την λογοτεχνία, το θέατρο και τη γραφιστική. Αποτέλεσε διαμαρτυρία εναντίον του πολέμου, αλλα και σε ότι φάνταζε ως καταπιεστική διανοητική αγκύλωση, τόσο στην τέχνη όσο και στην καθημερινότητα. Σήμερα, μια εποχή που μοιάζει ζοφερή όσο ποτέ ανάλογη με κείνη, το Νταντά συνεχιζει να αποτελεί την ιστορική ρήξη με το κατεστημένο της Τέχνης, σύμβολο έκρηξης ελευθερίας μέσω της οποίας οι αξίες της ανθρώπινης ζωής αξιοποιούνται και κάθε σκέψη, κάθε δράση μετατοπίζεται, αναποδογυρίζεται, κοροϊδευεται με στόχο τι υπάρχει "πίσω","κάτω" και "απέναντι" από το οικείο και το λογικό. Ντανταϊστής ειναι κάποιος που αγαπάει τη ζωή σε όλες τις αναρίθμητες μορφές της και που λέει ότι "η Ζωή δεν είναι μονάχα εδώ" αλλά κι εκει κι εκει κι εκει (da da da).
Σκηνοθεσία: Τριαντάφυλλος Μποσταντζής
ΥΠΟ – ΛΟΓΟ / ΚΡΙΣΊ (Α)
ΣΥΛΛΗΨΗ -PERFORMER
Performance «Υπο/λογο-Κρισία(Α)», βασισμένη σε χορευτικά μοτίβα που μιλά για Κρίση, Υποκρισία, Λογοκρισία.
Θα ακουστούν ρεμπέτικα τραγούδια από την Ιωάννα Λιούτσια.
Κιθάρα παίζει ο Δημήτρης Λιούτσιας.
ΑΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μία σόλο περφόρμανς που δοκιμάζει να εξερευνήσει τη σχέση μεταξύ τέχνης και κοινωνίας, πολιτικής και πολιτισμού. Κατά τη διάρκεια της δράσης ακούγονται αποσπάσμστα από το ποίημα του Heiner Muller Αίας για παράδειγμα.
Πάρκο Τσέπης, 7/10/18
χάρη στην Πρωτοβουλία Γειτονιάς Αλ. Σβώλου
ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: ΥΠΝΟΣ
Πυρηνική ενέργεια: Ύπνος
Μετά την ερευνητική υπόθεση εργασίας «Όταν κοιμάμαι, ανήκω σε όλους» που φιλοξενήθηκε τον Ιούνιο του 2023 στον χώρο του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ και είχε ως έναυσμα τη φράση της εικαστικού και περφόρμερ Γ. Σαγρή «όταν κοιμάμαι το σώμα μου γίνεται, είναι δημόσιος χώρος», διοργανώνουμε στην Κάμιρο την μεταμεσονύχτια και ολονύχτια δράση
Πυρηνική ενέργεια: Ύπνος.
Πυρηνική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που απελευθερώνεται όταν μετασχηματίζονται και διασπώνται οι ατομικοί πυρήνες. Πρόκειται, δηλαδή, για τη δυναμική ενέργεια που είναι εγκλωβισμένη στους πυρήνες των ατόμων λόγω της αλληλεπίδρασης των σωματιδίων που τα συνιστούν. Η πυρηνική ενέργεια απελευθερώνεται κατά τη σχάση ή σύντηξη των πυρήνων και εφόσον οι πυρηνικές αντιδράσεις είναι ελεγχόμενες (όπως συμβαίνει στην καρδιά ενός πυρηνικού αντιδραστήρα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ενεργειακές ανάγκες.
Η καρδιά του δικού μας πυρηνικού αντιδραστήρα θα λειτουργήσει την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου προς το Σάββατο 21 Οκτωβρίου από τις 00.00 και μετά και θα περιλαμβάνει μία σειρά από καλλιτεχνικές δράσεις και καθημερινές πρακτικές που θα κινηθούν πάνω σε έννοιες ασύμφορες για την κοινωνική μας πραγματικότητα όπως η σιωπή, η ηρεμία, η τρυφερότητα, η παύση, η άργητα, η αναψυχή, η σιγανή ομιλία, η κούραση και η ξεκούραση, ο διαλογισμός κ.ά.
Μία ομάδα καλλιτεχνών θα φροντίσει να δημιουργήσει έναν χώρο ανάπαυσης και απόλαυσης της ανάπαυσης, στον οποίο μπορείτε όχι μόνο να παρευρεθείτε αλλά και να τον συνδιαμορφώσετε κοινωνώντας και τις δικές σας εμπνεύσεις και σκέψεις. Για τη μέγιστη δική σας άνεση, προσκαλείστε να φέρετε, εφόσον το επιθυμείτε, το δικό σας υλικό διανυκτέρευσης (sleeping bag, μαξιλάρι, στρωματάκι yoga, μάσκα ύπνου, σνακ κ.λπ.).
Στοιχεία δράσης:
Χώρος: Κάμιρος (Ιθάκης 32, Κυψέλη)
Χρόνος: Παρασκευή 20 Οκτωβρίου προς Σάββατο 21 Οκτωβρίου από τις 00.00 και μέχρι την ανατολή του ήλιου στις 07.39
(μπορείτε να εισέρχεστε και να αποχωρείτε όποτε το επιθυμείτε, ωστόσο είναι εξαιρετικά σημαντικό να το κάνετε με ηρεμία, ησυχία και διακριτικότητα προς τους άλλους).
Σύλληψη: Ιωάννα Λιούτσια
Ομάδα καλλιτεχνών: Σοφία Γουργουλιάνη, Κρέων Κανακάρης, Ελένη Λάκη, Παυλίνα Μάρβιν